p.o asystenta: dr Ignacy Oboz

Nr sali: 11

Charakterystyka:

Obraz towarzyszy ludzkości od zawsze. Najróżniejsze były też miejsca w których się pojawiał. Jednak ambicją Pracowni jest odwołanie się nie tylko do przestrzeni dla dzieła w sensie fizycznym, czy w dziele kojarzonym z iluzją. Przestrzeń interesujące nas również w znaczeniu symbolicznym i wyobrażeniowym, może odnosić się do innych, pomocnych pojęć – przestrzeni duchowej, kulturalnej, społecznej, publicznej, doświadczonej.

Przestrzeń w odniesieniu do zjawisk społecznych jest areną, na której krzyżują się różne obszary aktywności ludzkiej, w tym sztuki. Przestrzeń nie jest związana tylko z naturą, ale jest w różnorodny sposób kreowana przez człowieka.

Pracownia Obrazu Przestrzennego kształci studentów w zakresie manualnych, analogowych i cyfrowych technologii uzyskiwania i powielania obrazu. Daje szanse na poszerzenie możliwości tworzenia poprzez wprowadzenie różnorodnych estetyk, eksperymentów formalnych i rozwój warsztatu plastycznego. Ćwiczenia mają na celu eksploracje własnej osobowości i wrażliwości, gdyż te cechy artysty są istotne we współczesnym świecie sztuki, w którym nie ma wiodących kierunków i trendów. Poprzez rozwijanie intuicji i indywidualnej ekspresji uczą wyrażać współczesne treści charakterystyczne dla młodego pokolenia. Jednocześnie poruszają istotne problemy dotyczące teraźniejszości i nowych mediów stosowanych w twórczości.

Celem działań w pracowni jest Pracowni jest łączenie tradycji z nowoczesnym myśleniem, integracja nowych i klasycznych mediów. Program Pracowni zakłada, że współczesny artysta nie może obejść się bez znajomości nowoczesnych technologii jak i klasycznej edukacji. Rośnie znaczenie sztuki warsztatowej, jednak nie może się ona obyć bez nowych mediów. Tą pozorną dychotomią zajmuje się Pracownia Obrazu w Przestrzeni. Leon Battista Alberti, twierdził, że obraz ma być oknem na świat. Można to potwierdzić używając tak starych jak i nowych mediów.

Skokowy rozwój cywilizacji informatycznej wpływa na mentalność twórców i uczestników kultury w stopniu dotąd niespotykanym. Jednak program Pracowni zakłada, że podważane w ciągu ostatnich stu lat pryncypia dotyczące sztuki nie znikną bezpowrotnie, ponieważ są bardziej istotne od technologii, która jest zmienna i odpowiada na pytanie „jak”, podczas gdy istotniejsze jest pytanie „dlaczego”.