Inne wystawy
Na krawędzi. Pogranicza porysunkowej przestrzeni
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy „Na krawędzi. Pogranicza porysunkowej przestrzeni”, zorganizowanej przez Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, który odbędzie się 23 lutego 2022 r. (środa) o godz. 14.00 w Krakowskim Salonie Ekonomicznym NBP (ul. Basztowa 20, Kraków).
Wystawa zaprezentuje prace nauczycieli akademickich z pięciu polskich uczelni artystycznych, w tym z Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.
W wystawie udział wezmą:
- Maciej Aleksandrowicz (ASP w Warszawie)
- Andrzej Bednarczyk (ASP w Krakowie)
- Mariusz Białecki (ASP w Gdańsku)
- Dobiesław Gała (ASP w Krakowie)
- Wacław Gawlik (ASP w Krakowie)
- Janusz Janczy (ASP w Krakowie)
- Ewa Janus (ASP w Krakowie)
- Grażyna Jaskierska-Albrzykowska (ASP we Wrocławiu)
- Tomasz Kawełczyk (ASP w Łodzi)
- Michał Rybiński (ASP w Łodzi)
- Jan Tutaj (ASP w Krakowie)
- Bartłomiej Węgrzyn (ASP w Krakowie)
Ekspozycja będzie czynna w dniach 21-31 marca 2022 r.
Projekt zakłada stworzenie przestrzeni do zderzenia z sobą różnorakich postaw twórczych artystów rzeźbiarzy zajmujących się w swojej praktyce artystycznej aktywnością rysunkową jako autonomiczną, a zarazem wykraczającą poza ramy klasycznego rozumienia dyscypliny. Tytułowe pogranicza porysunkowej przestrzeni to w intencji projektu pole do działań badawczo-eksperymentalnych, a zarazem próba indywidualnych redefinicji pojęcia rysunku w ujęciu zaproszonych do projektu twórców.
„Porysunkowa przestrzeń” jest tu odwołaniem zarówno do oczekiwanego przekraczania granic rysunku czy może zbliżania się do jej krawędzi, a zarazem podkreśleniem, że zajmują się tym w głównej mierze rzeźbiarze, dla których przestrzeń jest pojęciem podstawowym.
Krawędź umownej przestrzeni rysunkowo-rzeźbiarskiego pogranicza jest bardzo umowna, bywa mglista i wymyka się jednoznacznym określeniom. Tym bardziej warto więc ponawiać próby jej znakowania, wytyczania czy odświeżania. Ten proces uaktualnianego twórczego namysłu to istotny czynnik aktywizacji i progresywnej siły współczesnej sztuki. To także cenny warunek artystycznej refleksji wspomagający świadomość artysty-badacza.