Serdecznie zapraszamy do obejrzenia wystawy prezentującej grafiki dra hab. Marka Sibinskiego, wykładowcy w Katedrze Grafiki i Rysunku Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Ostrawskiego. Wystawa jest prezentowana online w Galerii PIXEL ASP Łódź.

Link do wystawy

Kurator wystawy: dr Robert Jundo

Marek Sibinský urodził się 20 stycznia 1974 we Frydku-Mistku.

Maturę zdał w 1992 roku w średniej szkole artystyczno-przemysłowej w Brnie (specjalizacja malarstwo). W 1997 roku ukończył studium magisterskie na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Ostrawskiego (katedra twórczości plastycznej – pracownia wolnej i stosowanej grafiki prof. Eduarda Ovčáčka). W 2006 roku ukończył studium doktoranckie w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, filia w Cieszynie, Wydział Artystyczny, Instytut Sztuki.

W 2015 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk plastycznych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, filia w Cieszynie, Wydział Artystyczny, Instytut Sztuki. Od 1998 roku pracuje jako pedagog w Katedrze Grafiki i Rysunku Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Ostrawskiego.

Twórczość Marka Sibinskiego bierze swój początek lub czerpie głównie z wizualności obrazów technicznych, ale nie rozszerza ich, nie duplikuje, a następnie nie „zamraża”, zasypując nowymi i niepotrzebnymi, powielonymi „obrazami”. Raczej odwrotnie. Zatrzymanie w czasie nie służy strategiom estetycznym czy wystawowym autora, ale głównie ma na celu wciągnięcie widza we wstrząsające i bolesne „fakty”, rzeczywistość wirtualną, którą wprawdzie szczególnie media cyfrowe starannie reflektują, przedstawiają, często bardzo spektakularnie i z niemałą dokumentalną pomysłowością i umiejętnością, ale właśnie być może, że prezentując „absolutnie”, z obsesyjną potrzebą „relacji na żywo”, nakładając na siebie i zwielokrotniając strumienie wiadomości, wytwarzają zupełnie nierzetelny i coraz mniej prawdopodobny, coraz mniej wiarygodny i, co zrozumiałe, nie do zweryfikowania obraz naszego świata. Nasze doświadczanie świata jest zapośredniczone, przekazywane, pozorne, zadziwia prędkością i ujęciem, ale jest również manipulowane, co w ostatnich latach, przez wkroczenie postfaktycznego społeczeństwa, nabywa kolejnego, niespodziewanego rozmiaru. Obraz świata możliwy do zweryfikowania w sposób pozytywistyczny skończył się na dobre, a inne drogi poznania są właśnie poddaniem w wątpliwość i marginalizacją jakichkolwiek sensownych wartości poprzez zalanie ich nadmiarem danych, najczęściej wizualnego charakteru. Ta nowa mitologia, posługując się nowymi schematami i wzorcami, stopniowo wypiera stare narracje, a lekturę tych współczesnych problematyzuje głównie dlatego, że już z definicji odrzucamy, aby to właśnie same media pośredniczyły.