W Galerii Kobro Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi już 9 kwietnia 2025 r. o godz. 13.00 otworzy się wystawa „Razem w Kobro”, prezentująca prace dwóch artystów związanych z Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie – prof. Błażeja Ostoi Lniskiego oraz prof. Piotra Smolnickiego.

Trzeszczące tryby wyobraźni w sztuce współczesnej, czyli o poszukiwaniu sensoryki rzeczywistej i niematerialnej. 

Sztuka trzeciej dekady XXI wieku coraz częściej odzwierciedla zmiany, które nie tyle zachodzą w materii dzieł-obiektów, co w konstrukcji wyobraźni artystów splatającej to, co potencjalne (wirtualne), z tym, co istniejące w zewnętrznym, materialnym otoczeniu. 

Paradoksy są cechą tego świata. Sztuka jest po to, by przyciągać myśli do materii, łączyć odczucia i oczekiwania wrażeń, leczyć zakłopotanie i pozwolić wyobraźni tworzyć kolejne universum. 

W nadmiarze dostarczanych przez rzeczywistość informacji, a jednocześnie w niedostatku czucia, które tworzy pamięć, poszukujemy emocji płynących z dotyku i ruchu, z wyobrażania i przypominania sobie tych przeżyć, które dotarły koniuszkami palców, drżeniem ciała lub zasłyszanym dźwiękiem. Albo pojawiły się w słowach rodziców, żartach dziadków, opowieściach znajomych. Tak! Oglądamy wystawę paradoksów. 

Błażej Ostoja Lniski

Gdy widzimy, czujemy i wąchamy serię 365 liści miłorzębu namalowanych przez Błażeja Ostoja Lniskiego – perwersyjną pułapkę trwania i czucia, pojawia się podobny dreszcz jak wtedy, gdy słyszymy szmery we własnym ciele lub gdy chcemy rozdzielić przeszłość od teraźniejszości. Każdy z obrazów jest, ale jednocześnie już go nie ma, ponieważ my jesteśmy przed następnym. Nasza pamięć czuwa i podsuwa przypuszczenie, że to może ten sam liść? Ale doświadczenie mówi – „nie” – to niemożliwe, gdy obrazy maluje ręka artysty, jego wyobraźnia nie pozwoli mu na powtórzenie. Nie ma dwóch podobnych chwil, każdy kwant jest jednocześnie w wielu miejscach. Każdy obraz jest znakiem naturalnym, czyli śladem, odciskiem stopy wędrowca w lawie, która zastyga. 

Piotr Smolnicki

Druk na piasku, żelazna księga, której kart nie da się przewrócić. Grafika paradoksów wyprowadzona z wieloletnich eksperymentów, nazywanych cyfrowym printem. Odbitka na płycie pleksi (druk nanostatyczny) powoduje przemieszanie światła i materii – zaprzeczenie teorii barwy i doświadczenia koloru. Jak dotknąć i zobaczyć ten cyfrowy piasek, jak poczuć zapach rdzy przez niewielki ekranik, który zdradza tajemnicę książki. Niby odbitki, niby obrazy, niby grafiki, niby obiekty, ale żadne z nich nie jest tym, na co wygląda. 

A przecież JEST! 

Gdy uruchomimy nasz pamięciowy korowód doznań, skojarzenia wyprowadzą nas w pole, nic na odbitkach Piotra nie jest z tej materii, która tworzy widziany „obraz”. Każde wyobrażenie obrazu jest zarazem śladem wędrówki myśli przez obce pola materii.

Każdy z „obrazów” Błażeja i Piotra – twórczo nas obraża. Każdy przeczy temu – czym jest. Może to specyfika polskiego języka i polskiej sztuki? Czy zawsze zaprzeczamy każdej czynności, która nas wciągnęła? PatrzeNIE, odczuwaNIE, myśleNIE.

To są właśnie trzeszczące tryby wyobraźni, sztuka artystów, którzy wymagają od siebie refleksji i dzielą się nią z nami. Nowy czas doświadczeń. 

Błażej i Piotr prowadzą eksperymentalne laboratorium nałożenia obrazu, struktury, pamięci dotyku i dźwięku oraz wszelkich sensorycznych wrażeń jako śladów wyobraźni, odciśniętych na „tradycyjnych” podłożach form artystycznych: papierach, płótnie, ale także na piasku, glinie, żelazie, powietrzu. Tak nas sprytnie zwodzą i zarazem uspokajają, że traktujemy to, co niemożliwe – za realne. 

Nieistniejący przecież czas zamienia się w rytm życia, a karty księgi, które niosą pamięć, nigdy nie dadzą się odwrócić.                        

Dorota Folga Januszewska

prof. Błażej Ostoja Lniski – zajmuje się malarstwem i grafiką warsztatową, głównie litografią, projektowaniem książek, plakatów, krojów pism. W latach 1994–1999 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem rektorskim na Wydziale Malarstwa uzyskał u prof. Rajmunda Ziemskiego, aneks z litografii u prof. Władysława Winieckiego. Od 1999 roku jest nieprzerwanie związany z macierzystą uczelnią. Od 2013 roku jest profesorem sztuk plastycznych, od 2008 roku Kierownikiem Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki. W latach 2008-2012 był Prodziekanem Wydziału Grafiki i Kierownikiem Niestacjonarnych Studiów Doktoranckich przy Wydziale Grafiki. Dwukrotnie pełnił funkcję Dziekana Wydziału Grafiki (2012–2016, 2016–2020). Od 2020 roku jest Rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

prof. Piotr Smolnicki – artysta grafik. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1982). Prowadzi pracownię dyplomową grafiki artystycznej na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Od 2009 roku profesor sztuk plastycznych. Autor licznych wystaw zbiorowych w kraju i za granicą. Laureat wielu nagród, m.in. Grand Prix w roku 2004 w konkursie "Grafika Warszawska", laureat Nagrody Prezydenta m.st. Warszawy oraz Nagrody Roku 2005, przyznanej przez Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków. W swojej twórczości Piotr Smolnicki łączy walory grafiki warsztatowej (głównie algrafii i offsetu) z nowymi technologiami cyfrowymi (druk cyfrowy, fotografia cyfrowa, druk UV i inne). Często tworzy ze swoich prac instalacje przestrzenne.

Uczestnicy wystawy: Błażej Ostoja Lniski, Piotr Smolnicki
Kuratorka wystawy: Dorota Folga Januszewska 
Autor identyfikacji wizualnej wystawy: Piotr Garlicki 

RAZEM W KOBRO. Błażej Ostoja Lniski, Piotr Smolnicki
Galeria Kobro Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi
ul. Wojska Polskiego 121, Łódź
budynek główny, pawilon A, I i II piętro
Godziny otwarcia: poniedziałek-piątek, godz. 10.30-14.00

Wernisaż wystawy: 9.04.2025 r., godz. 13.00
Czas trwania wystawy: 9.04-4.05.2025 r.