Przedstawiamy bioniczną rzeźbę „Ostrokwiat” („Razorchid”) stworzoną przez Aleksandra Dynarka, pedagoga Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi z Wydziału Architektury Wnętrz.

Serdecznie zapraszamy do obejrzenia wideo, w którym autor tłumaczy założenia tego projektu i opowiada o procesie jego realizacji:

youtube.com

Bioniczna rzeźba jest rezultatem badań i symulacji rozwoju roślinnych form i kształtów. Dzieło jest połączeniem dwóch nurtów – nowoczesnego high-tech i organicznej inspiracji. Za pomocą autorskich algorytmów i kodów złożone, piękne i funkcjonalne kształty powstające w królestwie flory zostały zbadane i zaadaptowane do nowoczesnych materiałów i metod konstrukcyjnych.

Przyroda mówi do nas językiem o niesłychanej złożoności – skomplikowane i pozornie trudne do odtworzenia kształty powstają jako rezultaty dynamicznych systemów, adaptujących się i rozwijających w zależności od podanych warunków i pełnionych funkcji. A gdyby tak dzieło lub projekt nie było wymyślane przez autora, ale wyhodowane?

Autorskie algorytmy były niczym nasiona i żyzna gleba, na której autor śledził rozwijające się i – niejednokrotnie zaskakujące – formy. Jest to symulacja powstawania języka formalnego, jakim posługuje się świat materii ożywionej. Przełożony na nowoczesny język high-tech, zaadaptowany nie do warunków pogodowych czy biotopu, ale do używanych materiałów, łączeń, sposobu wycinania i montażu.

Dzięki temu projekt, mimo swojej wybujałej formy, jest organicznie wpisany w technologiczne wymagania. Poza byciem dziełem sztuki i studium przyrodniczym, jest też propozycją zaadaptowania algorytmów organicznych do rozwiązywania problemów czysto technicznych. Mówi do nas językiem syntezy świata przyrody i technologii.