Dzisiejsza Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego, powołana została wiosną 1945 roku jako Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Łodzi. Wydarzenie to było ukoronowaniem wieloletnich starań miejscowych artystów - Władysława Strzemińskiego i Stefana Wegnera - oraz przybyłych do Łodzi Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, Romana Modzelewskiego, Ludwika Tyrowicza, Władysława Daszewskiego i Stefana Byrskiego. 
Początkowo utworzono tylko trzy wydziały: Wydział Włókienniczy, którym kierował Leon Ormezowski, Wydział Ceramiki kierowany przez Julię Kotarbińską oraz Wydział Grafiki prowadzony przez Ludwika Tyrowicza. Pierwszym dyrektorem szkoły został Leon Ormezowski, malarz kolorysta. W pierwszych dwóch latach ustalono profil uczelni. Miała ona kształcić studentów w zakresie sztuk użytkowych, ale także tzw. sztuk czystych. Do głównych specjalizacji należały: ceramika, włókiennictwo, meblarstwo oraz druk na tkaninie. Założyciele uczelni świadomie nawiązywali do tradycji Bauhausu. Od początku istnienia PWSSP zależało na ścisłej współpracy z lokalnym i krajowym przemysłem.

W roku szkolnym 1946/47 obok Wydziału Włókienniczego i Ceramiki stworzono Wydział Plastyki Przestrzennej prowadzony przez Władysława Strzemińskiego, założyciela grupy „a.r.”, wybitnego artystę, teoretyka i pedagoga PWSSP w latach 1945–1950. Jego sztuka, koncepcja dydaktyczna, a przede wszystkim śmiałość i nowatorstwo myśli określiły ówczesny charakter szkoły. W zdominowanej przez kolorystów powojennym wyższym szkolnictwie artystycznym w Polsce, łódzka placówka stanowiła wyjątkową enklawę nowoczesności. Dlatego też z końcem l. 40. jej działalność szybko została ograniczona przez realizujące stalinowski kurs polityki władze państwowe. Unikalna geneza szkoły i myśl stojąca za jej powstaniem nie zostały jednak zapomniane i stanowiły inspirację dla kolejnych pokoleń jej wykładowców, w coraz mniejszym stopniu ograniczanych przez politykę i państwową ideologię.

W ponad siedemdziesięcioletnią historię obecnej ASP w Łodzi wpisało się wielu znakomitych pedagogów. Obok założycieli PWSSP byli to m.in. Roman Artymowski, Stefan Byrski, Stanisław Fijałkowski, Zdzisław Głowacki, Marian Jaeschke, Tomasz Jaśkiewicz, Lena Kowalewicz, Stefan Krygier, Lech Kunka, Antoni Starczewski, Maria Stieber, Janina Tworek-Pierzgalska czy Teresa Tyszkiewicz. 

W 1976 roku Uczelnia, mieszcząca się dotąd w niewielkim, międzywojennym budynku przy ul. Narutowicza 77, otrzymała nową siedzibę, wzniesioną wg projektu Bolesława Kardaszewskiego. Monumentalny gmach stanowi do dziś jedyny w Polsce przykład kompleksu zrealizowanego na potrzeby współczesnej, wielowydziałowej uczelni artystycznej. W 1987 roku, przyjmując imię Władysława Strzemińskiego, jako swego patrona, Uczelnia wpisała również w swój program kontynuację jego idei, kontynuację twórczą, ewolucyjną, wiążącą tradycję ze współczesnością. W 1996 szkoła otrzymała status Akademii Sztuk Pięknych. 

Od 1945 roku funkcję rektora ASP (PWSSP) piastowali:

• 1945-1948 Leon Ormezowski
• 1948-1949 Marian Wimmer
• 1949-1950 Stefan Wegner
• 1950-1952 Stanisław Borysowski
• 1952-1963 Roman Modzelewski
• 1963-1971 Zdzisław Głowacki
• 1971-1975 Roman Artymowski
• 1975-1981 Wiesław Garboliński
• 1981-1987 Krystyn Zieliński
• 1987-1993 Ryszard Hunger
• 1993-1999 Jerzy Treliński
• 1999-2005 Stanisław Łabęcki
• 2005-2012 Grzegorz Chojnacki
• 2012-2020 Jolanta Rudzka-Habisiak
• od 2020 Przemysław Wachowski