Sukcesy pedagogów

Poziomy biały prostokąt, na którego tle nagrodzony obiekt graficzny dr Tomasza Kawełczyka
2
  • miniatura
    Filename: miniatura.jpg
    Size: 77.68 KB
  • 01.jpg
    Filename: 01.jpg
    Size: 366.83 KB
  • 02.jpg
    Filename: 02.jpg
    Size: 255.47 KB
  • 03.jpg
    Filename: 03.jpg
    Size: 467.31 KB

Miło nam poinformować, że obiekt graficzny Złota gałąź dr. Tomasza Kawełczyka (Pracownia Podstaw Kompozycji II w Instytucie Grafiki Artystycznej) został nagrodzony na Międzynarodowym Konkursie Drzeworytu Japońskiego, Sumi-Fusion.

Nagrodzona praca powstała w wyniku kontynuacji badań rozpoczętych w 2019 roku w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W badaniach podejmuję problem zmienności obrazów graficznych, wykonanych w technice drzeworytu, montowanych na ruchomych ekranach parawanów.

Mokuhanga to tradycyjna, japońska technika drzeworytnicza, której historyczne korzenie sięgają VIII wieku naszej ery. Największy jej rozkwit przypada na wiek XVIII, kiedy to powstawały wielobarwne obrazy drukowane, oparte o projekty takich artystów, jak: Ando Hiroshige, Katsushika Hokusai czy Kitagawa Utamaro. Grafika japońska, wytwarzana głównie w celach zaspokajania zmysłowej przyjemności płynącej z oglądania obrazów, osiągnęła w XVIII wieku wyżyny technicznego mistrzostwa i estetycznego wyrafinowania. Japońskie drzeworyty, trafiające do Europy przypadkowo – jako opakowania porcelany – początkowo budziły wśród odbiorców Starego Kontynentu zdziwienie. Jednak bardzo szybko cechy japońskiego obrazowania przeniknęły do świadomości niektórych artystów, odmieniając oblicze sztuki europejskiej.

Początek XX wieku, wraz ze wzrostem uprzemysłowienia Japonii, przyniósł kryzys japońskim rzemiosłom i sztukom rękodzielnicznym. Powołano rządowe programy ratowania skarbów dziedzictwa narodowego Japonii. Stworzono warunki dla globalnej popularyzacji japońskiej kultury, m.in. drzeworytu. Powstały wówczas dwie gałęzie tradycyjnej, japońskiej metody druku: Shinhanga (Nowy druk) i Sosakuhanga (Kreatywny druk).

Współcześnie mokuhanga jest popularyzowana przez łączenie środowisk japońskich mistrzów rzemieślniczych z artystami z całego świata. Nieprzecenioną rolę odegrała swym działaniem Pani Keiko Kadota. Doskonałą platformą wymiany doświadczeń są organizowane w Japonii rezydencje artystyczne oraz pierwsza na świecie konferencja naukowa poświęcona całkowicie tej wyjątkowej technice druku. Mokuhanga Conference zorganizowana po raz pierwszy w 2011 roku, odbywa się cyklicznie od 10 lat. W obecnej edycji, obok wystaw, pokazów, wykładów pojawiły się dwie wystawy o charakterze konkursowym z jury w składzie międzynarodowym.

do góry