Nr sali: 171
Program pracowni:
Analizując współczesne światowe i krajowe tendencje wystawiennicze daje się zauważyć znaczny wzrost zapotrzebowania na nowoczesne, interdyscyplinarne formy prezentacji, nie tylko o wysokim poziomie technicznym, ale również adekwatnym poziomie artystycznym. Ukierunkowanie obecnego sektora komercyjnego inicjuje rozliczne działania mające na celu angażowanie lokalnych środowisk różnych branż do wspólnych działań. Strategie rozwoju zrównoważonego narzucane globalnym przedsiębiorstwom zakładają współuczestniczenie i organizowanie prospołecznych działań zrzeszających ośrodki naukowe, biznes, organizacje pożytku społecznego. Działania te generują rosnące zapotrzebowanie zarówno na tradycyjne formy prezentacyjne realizowane zwykle przez projektantów graficznych (materiały drukowane, identyfikacje wizualne, książki, katalogi etc.) ale też niezaspokajane lub zaspokajane w ograniczonym zakresie potrzeby nowoczesnych środków obejmujących cyfrowe kanały wirtualne, jak i materialne.
Jednocześnie niezależnie od czynników zewnętrznych istnieje również rosnące zapotrzebowanie wewnętrzne na podobne działania. Realizowane w poszczególnych instytutach uczelni prace coraz częściej wymagają współudziału specjalistów innych dziedzin w godnym i nowoczesnym ich zaprezentowaniu. Przykładem mogą być tutaj pokazy kolekcji ubiorów, biżuterii, elementów wyposażenia wnętrz ale też prezentacje form rzeźbiarskich, obiektów, instalacji czy współczesnego, sięgającego coraz częściej po nowe media malarstwa i rysunku.
Mając na uwadze powyższe, celem kształcenia w pracowni jest rozwój osobistych predyspozycji badawczo-artystycznych studenta, istotnych z punktu widzenia kształcenia na profilu akademickim z uwzględnieniem jego zdolności, wrażliwości i umiejętności koniecznych do realizacji zadań spełniających zapotrzebowania środowiskowe i komercyjne z jednoczesnym zachowaniem wysokiego poziomu artystycznego i indywidualnego rysu autorskiego w przeprowadzanych realizacjach. W myśl współczesnych trendów rozwoju zrównoważonego nacisk zostanie położony na działania aktywizujące, zorientowane na człowieka, prospołeczne, ekologiczne. Zadania będą miały na celu utrwalanie postaw faworyzujących sprawiedliwość, równość, likwidację barier i wykluczeń, kwestionujących wyłącznie komercyjny wymiar omawianych działań, poszukujących alternatyw mogących przyczynić się do rozwoju społeczeństwa i jego uwrażliwieniu na nowe sytuacje estetyczne.
Treści programowe obejmują m.in. omówieni roli doświadczenia akustycznego w kontekście współczesnych zagadnień wystawienniczych, promocyjnych, pokazów, prezentacji oraz jako nośnika informacji w zagadnieniach społecznych i niwelujących bariery dostępności. Studenci poznają elementy produkcji dźwięku cyfrowego i muzyki maszynowej. Przedstawiane są : zagadnienia syntezy analogowej i cyfrowej, sekwencjonowanie, programowanie i skryptowanie utworów dźwiękowych za pomocą urządzeń analogowych, cyfrowych i oprogramowania komputerowego, rejestracja, edycja, wzbogacanie i postprodukcja (efekty). Na dalszym etapie uczenia omawiana jest rola motion graphic i złożonych struktur audiowizualnych tworzonych na potrzeby współczesnych technik ekspozycyjnych: (projekcje, prezentacje, druk wielkoformatowy, formy przestrzenne), kanałów wielkozasięgowych (social media, Internet, audycje dźwiękowe). Ćwiczenia obejmują pracę z autorskimi, ale też zastanymi projektami wizualnymi i dźwiękowymi na potrzeby innych nośników mediów takimi jak: oprawa video, grafika ruchoma, video-instalacja, media cyfrowe w kontekście zagadnień dostępności i designu społecznego. Studenci poznają proces realizacji złożonego projektu na zasadach case study zawierająca m.in.: obserwację uczestniczącą, zgromadzenie dokumentacji dotyczącej wybranego obiektu działań, analizę potrzeb, przedstawienie propozycji realizacji, realizacja i prezentacja wybranego projektu w przestrzeni publicznej.
Proponowana koncepcja edukacyjna zakłada realizację autorskich projektów w tradycyjnej formie (student-pedagog), jak również w studenckich interdyscyplinarnych zespołach obejmujących minimum studenta omawianej pracowni oraz „zamawiającego” – studenta pracowni spoza instytutu, który realizując swoje zadanie jednocześnie występuje w roli składającego zapotrzebowanie na elementy prezentacyjne spoza swojej dziedziny. Podejście takie pozwoli studentom na zapoznanie się z pracą w mieszanym zespole nad wspólnym rezultatem.
Program zajęć dopuszcza również współpracę z podmiotami zewnętrznymi (innymi uczelniami, organizacjami pożytku społecznego, instytucjami państwowymi, fundacjami, sektorem przedsiębiorczości), dając możliwość weryfikacji umiejętności w kontaktach z realnym klientem i w konkretnych warunkach.
Studenci pracowni mogą w niej zrealizować swój dyplom magisterski.
Asystent:
mgr Daria Łuka
Nr sali: 171
Charakterystyka:
Pracownia Videomappingu i Rozszerzonej Rzeczywistości została utworzona w 2024 roku, w ramach struktury Instytutu Nowych Mediów i Kompozycji na Wydziale Sztuk Pięknych ASP w Łodzi.
W pracowni realizowany jest autorski program nauczania łączący techniki projekcji świetlnych na obiektach trójwymiarowych z zagadnieniami rzeczywistości rozszerzonej (AR) oraz wirtualnej (VR).
Celem pracowni jest rozwijanie umiejętności studentów w zakresie zaawansowanych technik multimedialnych, twórczego wykorzystania potencjału rozszerzonej i wirtualnej rzeczywistości, a także mappingu 3D, aby umożliwić im kreowanie interaktywnych, animowanych oraz immersyjnych instalacji wykraczających poza tradycyjne formy sztuki.
Program nauczania obejmuje praktyczne aspekty tworzenia wirtualnej matrycy obrazu, dostosowania obrazu cyfrowego do projekcji na fizycznym obiekcie, kreowania iluzji przestrzeni w obrazie cyfrowym, wieloplanowości projekcji obrazów kinetycznych, animacji 3D, oraz projektowania interaktywnych i immersyjnych przestrzeni wirtualnych. Zajęcia pozwalają studentom eksperymentować z różnorodnymi technologiami oraz programami graficznymi.
Pracownia kładzie szczególny nacisk na rozwijanie świadomości przestrzennej, synergię wirtualnego obrazu cyfrowego i fizycznego obiektu oraz umiejętności komponowania utworów czasoprzestrzennych.
Studenci pracowni mogą w niej zrealizować swój dyplom licencjacki.
dr Magdalena Kacperska, adiunkt
Nr sali: CPM 01/33, CPM 03/14, CPM 03/17
Charakterystyka:
Studia w Pracowni Podstaw Kompozycji 1 obowiązują studentów z dwóch kierunków kształcenia na Wydziale Sztuk Pięknych: grafiki i malarstwa. Program obejmuje kompozycje na płaszczyźnie (semestry 1 i 2), układy przestrzenne (semestr 3), utwory przebiegające w czasie (semestr 4). Nauka polega na rozwiązywaniu specjalnie zaprojektowanych zadań kompozycyjnych opartych głównie o problemy formalne.
W czasie zajęć przeznaczonym na ćwiczenia nauczyciel konsultuje ze studentem każdą propozycję rozwiązania zadania. Kształci w praktyce zdolność rozróżniania części i łączenia ich w układ o określonym charakterze. Zbudowana w ten sposób wizualna całość jest pod względem artystycznym wyraźnie bogatsza od sumy elementów. Ta metoda kształcenia potwierdza swoją skuteczność przez pięć dziesięcioleci istnienia pracowni, bo wciąż na nowo uświadamia studentom wagę skupienia i celowego działania w procesie twórczym.
dr Łukasz Leszczyński, wykładowca
Nr sali: 40, 104
Charakterystyka:
Pracownia Podstaw Kompozycji 2 została utworzona na Wydziale Grafiki w 1990 roku. W latach 1998-2008 na stanowisku asystenta zatrudniony był dr Robert Jankowski, a od roku 2009 dr Tomasz Kawełczyk, w 2022 pracę w pracowni rozpoczął dr Łukasz Leszczyński. Od 1990 roku pracownią kieruje prof. Lesław Miśkiewicz. Obecnie przedmiot podstawy kompozycji prowadzony jest przez wyżej wymienionych nauczycieli akademickich na Wydziale Sztuk Pięknych dla kierunków nowe media, rzeźba, fotografia i multimedia, edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, a także na Wydziale Sztuk Projektowych dla kierunku grafika projektowa.
W Pracowni Podstaw Kompozycji 2 realizowane są programy, które nawiązują do tradycji nauczania kompozycji w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, przede wszystkim do autorskiego programu profesora Andrzeja Łobodzińskiego. Programy uwzględniają specyfikę kierunków dla których są dedykowane. Wykorzystywane metody dydaktyczne bazują na wykładach oraz na omówieniach i korektach realizowanych przez studentów zadań.
Głównym celem Pracowni Podstaw Kompozycji 2 jest nauczanie komponowania różnego typu obrazów na płaszczyźnie oraz utworów przestrzennych i czasoprzestrzennych. Podejmowana jest również problematyka dotycząca tworzenia utworów przekształcalnych oraz interaktywnych w przestrzeni wirtualnej.
Zgodnie z poszczególnymi programami przekazywana jest wiedza z zakresu teorii i historii kompozycji oraz wyjaśniane są reguły wynikające z psychofizjologicznych procesów postrzegania. Poznawane są właściwości podstawowych elementów używanych w sztukach plastycznych i wizualnych oraz uświadamiane cechy obszarów, w obrębie których są one stosowane. Doświadczalnie sprawdza się rozmaite sposoby tworzenia spójnych całości plastycznych i wizualnych oraz doskonali techniczne umiejętności realizacyjne.